Rio de Janeiro

We staan vroeg op om lekker lang de tijd te hebben in Rio. Voor ons betekent dat 8.00 uur, al zijn we al voor de wekker wakker. Gisteren had ik een guarana cocktail gedronken. Daarna viel ik bijna in slaap, maar later wilde het slapen helaas heel moeilijk lukken. 
Om 10.00 uur gaan we op stap. We rijden met een heel leuk en ouderwets trammetje naar beneden naar het centrum. Naar beneden is gratis en omhoog moet je betalen.
We wilden meteen naar het grote Christusbeeld. Maar helaas is het erg bewolkt. Het beeld staat zo hoog dat het dan letterlijk in de wolken staat. En het heeft dan geen zin om er naar toe te gaan, want je ziet niets van het beeld en je ziet het bijzondere uitzicht niet.
Dus beginnen we met een stadswandeling. Leuk en interessant. Veel van de oude stad is verdwenen en vervangen door lelijke wolkenkrabbers. We bezoeken een oude kerk met een kapel met veel bladgoud. Heel apart. Ook bezoeken we een mooie oude bibliotheek. De stad is druk en lawaaiig. Na 4 a 5 uur lopen heeft Fijke het wel gezien. En dan gebeurt het bijzondere van Rio. We gaan met de metro naar het strand Ipanema. En dan sta je aan een prachtig strand, met daarachter die enorme wereldstad. We tanken meteen weer bij na al die drukte. Op het Ipanema strand zijn alleen kleine eettentjes en we lopen naar Copacobana. Daar voelt het weer extra bijzonder dat we dus echt in Rio zijn!!!
We hebben intussen echt honger en zijn echt moe na 5 1/2 uur op de benen te hebben gestaan. We gaan wat eten bij het fort. Een geweldige plek met uitzicht op de Copacobana, de stad, de bergen en de bossen daarachter. Wat een bijzondere stad! We willen ook nog naar de suikerberg om van het uitzicht over de stad te genieten. Maar als we op de Copacobana lopen is dat zo leuk  dat we dat blijven doen. Die is zo'n 4 kilometer lang maar allemaal verkopers en eettentjes en op verschillende plekken gaat muziek komen.
We gaan de plaatselijke cocktail drinken, caipura of zoiets. Erg lekker. Met leuke sambamuziek en valse zang :). En eten nog een snackje. We delen viskroketjes en een patatje. Met dat andere late eten is dat ruim genoeg. Dan een taxi terug naar het hotel. Hij vraagt of we zeker weten dat we naar Santa Teresa willen, omdat het daar niet veilig is. Ja, dat willen we, want ons hotel staat daar. Gek, want onze wijk voelt juist wel veilig met allemaal oude statige huizen.
En dan 's avonds even bijkomen en alles van de dag verwerken.