Isabela, Galapagos

19 augustus 2018 - Isabela, Galapagos Eil, Ecuador


We staan om 5.45 uur op. Oef en dat in onze vakantie. We krijgen een breakfast to go mee. Goede service van Fiesta hotel! Jammer alleen als later blijkt dat die tosti niet te eten is zo droog.
We lopen naar de haven. Helaas blijkt dat onze reservering van de boot naar  ons volgende eiland Isabela, niet is doorgekomen. Maar geen nood, want na 1 telefoontje krijgen we een plek op een volgende boot een half uur later. 
We hebben ons Galapagos gedeelte laten organiseren vanuit Nederland door Go Local. Een klein heel prettig online reisbureautje. We dachten dat er hier veel uitverkocht zou zijn. Maar dat valt erg mee. We hadden het zelf kunnen regelen allemaal. Maar ach dit is ook wel prettig voor een keer.
We waren al gewaarschuwd dat de tocht vrij heftig zou zijn. en dat je get beste aan de kant van de motor kunt gaan zitten. Omdat daar de klappen op de golven het minst zijn. 
Bij de pier wordt onze tas weer gecontroleerd op etenswaren en vragen ze of ik nog andere schoenen mee heb. Ik laat mijn wandelschoenen zien. Foutje. Die zitten onder de modder en ik moet E gaan schoonkrabben. Wel is die man heel aardig en komt mij meehelpen. Martin was slimmer. Die liet gewoon zijn gympen zien. Die waren zo schoon. Door deze grap zijn we de laatste op de boot. Natuurlijk net alleen nog een paar plekjes in de punt. Omdenken zegt Martin. We gaan spectaculair snel varen. Ik concentreer me eerst op de horizon. En ik probeer mijzelf zoveel mogelijk te ontspannen. Interessant om te voelen hoe mijn lichaam reageert op de grote klappen op het water door aan te spannen. Dat gaat vanzelf, daar hoef je eigenlijk niets voor te doen. Om daarna weer te kunnen ontspannen, heeft je lichaam wel wat hulp nodig. Dat doe ik door middel van bewust adem te halen.
In mijn gedachte ga ik onze hele reis nog eens na. Mooi om te merken hoe vaak en lang er dan een glimlach ontstaat en wanneer niet. 
Op deze manier vonden we de reis eigenlijk meevallen! 
Isabela is prachtig! De naam is niet voor niets gekozen. We zien meteen op veel plaatsen zeehonden liggen. En doorlopend veel leguanen. Ongelofelijk. En al die dieren blijven gewoon liggen. Het maakt niet uit hoeveel mensen er langs komen.
Ons hotel heet Casa Marita. Een leuk hotelletje aan het strand! En joepie, we hebben een kamer met een eigen trap en balkonnetje met zeezicht!
Vanuit ons bed zien we de palmbomen en de zee,  en veel pelikanen. Geweldig! We nemen hier een lekkerbroodje, doen even een dutje en om 13.20 worden we opgehaald voor een excursie naar Tintoreras. Binnen 2 minuutjes zijn we bij de boot. En het minihaventje ligt dus in dit prachtige gebied met kleine eilandjes voor de kust. Met zwart grillig lava gesteente met witte toppen. Eerst dachten we van de vogelpoep, maar het is een soort mos. We gaan een wandeling maken en zien opeens een kluwen baby-en kleuter leguanen. Buitenaards ziet dat er uit. Verderop zwemmen zeeleeuwen. We zien grote waterschildpadden, het is ongelofelijk. We zouden ook nog een kolonie pinguïns gaan zien, dat waren er vandaag 5. 
Daarna gaan we weer snorkelen, even afremmen met zwemmen, want er zwemt een zee leguaan voor onze neus langs. Verder zien we veel enorme schildpadden. Een rog en zelfs een zeepaardje. Aangewezen door de gids. In de diepte en vast geklemd op een rots hadden we die zelf nooit herkent.
Geheel vervuld komen we weer in ons hotel aan.
Douchen en het dorpje bezoeken. Zo geweldig als de natuur hier is, zo leeg en stil voelt het dorpje met zandwegen aan. Dat het zondag is helpt waarschijnlijk ook niet mee. 
 

Foto’s