Ilha Grande

Joepie, het zonnetje schijnt! Maar helaas is er toch nog teveel wind voor Aventureira. Dus dat gaat het niet meer worden voor ons! Echt jammer, maar ja, zonde om daar sjachereinig over te worden, dan verpest je helemaal je dag!
We gaan lopen naar a gruta. Een grot waarin je fluoriserend water ziet als de zon schijnt. Ze zeggen dat het een uur lopen is. 
Wij gaan op pad. Langs het strandje omhoog. En ja hoor hoppa na weer, nu in de. brandende zon een enorme heuvel op te zijn gelopen en er weer af, blijkt dat we verkeerd zijn gelopen. Aan bordjes doen ze niet zo. We vragen de weg en lopen weer goed. Een nog grotere heuvel op in de brandende zon. Echt een weersomslag en daar kan Martin's lijf niet goed tegen. Het valt hem heel zwaar en zijn spieren gaan ook nog protesteren, ook van de vorige twee dagen. Uiteindelijk zijn we op het hoogste punt en daar staat een huis. We vragen de weg en gaan naar beneden en lopen en lopen en lopen........ nou we zitten verkeerd hoor! Het was toch maar een uur lopen in totaal? Uiteindelijk komen we bij een omheining met prikkeldraad en een poort. Een privé huis. Dit kan toch nooit goed zijn. Martin blijft boven staan en ik daal af op mijn hoede voor blaffende waakhonden. Daar heb ik het echt niet op. Gisteren kwam er zo'n grote hond blaffend op mij afgerend en gaf ik een ijselijke gil. Maar hier blijft het doodstil. Er loopt in de diepte wel weer een pad, maar Martin is zo moe dat we maar weer dat hele eind terug gaan. Bij het huis aangekomen vragen we het nog een keer aan de man. Ja, we zaten dus goed, het is makkelijk zegt hij. Maar niet voor ons zeg ik terug. Dan komen er twee jonge neven van hem aangelopen. En die gaan ons de weg wijzen. Het is maar een half uur lopen volgens hen. Ik krijg wel weer energie van die leuke jongens haha. Weer heuvel op en af. Vanaf de grot kunnen we met een watertaxi opgehaald worden dus is het net zo ver.
En dan zijn we na ruim 4 uur zwaar lopen bij de grot aanbeland . Martin is echt niet lekker geworden. We hadden ook te weinig water bij ons. Dus ga ik alleen de grot in, met een van die jonge jongens. Het is eerst een diep en dan heel laag. En dan zie ik het fluoriserende water. Mooi, maar ook weer niet heel speciaaL Wel heel grappig om daar met zo'n jongen te zitten. We moeten veel lachen . En dan kruipen we er weer uit. 
Er is gelukkig water uit een bron. Daar knapt Martin weer wat van op. Zij bellen een watertaxi en we geven hun wat geld voor een biertje. Dat wordt heel hartelijk aangenomen. Zij wonen op een paradijselijk eiland maar ze hebben er geen zak te doen. Het was weer een leuke ontmoeting. Net zoals gisteren op de boot terug met een enthousiaste jongen. Gedreven, leek wel wat op Raf.
Op ons strand gaan we even zwemmen. Het zonnetje is helaas weer vertrokken . En rusten uit bij onze kamer waar ik Martin verzorg met een tosti en een biertje. En dan is tie er weer! 
Ik ben trots op mijn lijf, het sporten heeft echt wel zin! Ik kon het goed aan:) 
We gaan op tijd eten. Nu zonder de Nederlanders, want die hadden laat geluncht. Weer inpakken en op tijd slapen.