Van Alausi naar Cuenca

We hebben vreselijk geslapen. Het was echt heel benauwd in de kamer. Het raam kwam uit op het galmende trappenhuis. Eerst deden we het dicht vanwege het lawaai, maar dat was niet te doen. Met lawaai ook niet. Schreeuwende mensen. Die werden overgenomen door blaffende honden tot diep in de nacht. We hebben maar 4 of 5 uur geslapen. Hier gaan we dus geen 2 de nacht doorbrengen!
Het is markt. Altijd leuk, maar nu wel heel bijzonder. Veel indiaanse mensen, de vrouwen met prachtige kleurige kleding. De mannen dragen hun klederdracht niet meer. Veel kraampjes met groenten wat ze waarschijnlijk zelf verbouwen. En hele families zitten er achter. Ze vinden het eigenlijk niet leuk om gefotografeerd te worden. Dus doen we dat een beetje stiekem. Na de markt verkennen we het kleine stadje en dan blijkt dat er op een andere plek ook een markt is. Met andere producten. En daar staan de trucks, waar de families al in de laadbak gaan klimmen. Samen met de producten en soms honden. Zij hebben daar wel een overkapping over. Beter met de kou in de hoogte!
En dan gaan we naar het treintje. Vroeger waren er meer spoorwegen. Met bloed, zweet en tranen en veel doden zijn de spoorwegen door de bergen gemaakt. Maar door het vele onderhoud worden de spoorwegen nog weinig gebruikt. Op wat stukjes na voor toeristen.
Het geheel is dan ook supertoeristisch, maar wel leuk. Een prachtige rit door de steile bergen en diepe dalen. Naar de Nariz de Diabolo. De neus van de duivel. Gewoon , een berg, maar ja. Er zijn wat verhalen aan verbonden over duivels, vandaar. Het eindpunt is een toeristenplekje. Met plaatselijke volksdansen en aan het einde van de show mogen we mee dansen, wat ik naar hartelust doe. En dan weer terug naar Alausi. 
Het is 16.30 uur. We gaan onze koffers ophalen en met de taxi naar de snelweg voor de bus naar onze volgende plaats Cuenca. Een rit van 4 uur.
Daar aangekomen staat er al een bus naar Cuenca. Alleen is die helaas al vol. De buschauffeur zegt dat het een vakantiedag is en dat het zeer waarschijnlijk is dat alle bussen vol zijn. Oef! Dat is een tegenvaller! De volgende bus rijd inderdaad door. Gaat dit lukken? Dan komt er een man naar mij toe die vraagt of wij naar Cuenca willen. We kunnen met hem mee rijden voor 20 dollar. Nou heeeeel graag! Wat een mazzel weer! Het gaat nu nog sneller ook en hij zet ons af voor het hotel. Chill!
Het was gezellig en interessant om een beetje met hem te kletsen. Hij is militair die zich bezig houdt met de drugsbestrijding.
En dan zijn we in Casa Montalvo bed & breakfast. Een prachtig huis, heel sfeervol en rustig. Midden in het centrum. Een aanrader.