Cotopaxi

Om half 9 gaan we op weg met een gids naar de vulkaan de  
Cotapaxi. Een prachtige vulkaan met sneeuw op de top. we rijden met de auto al een heel stuk de hoogte in. En rond de 4500 m hoogte gaan we een stuk wandelen naar het base camp Refugio José Rivas op 4864 meter hoogte.
In afstand stelt de wandeling niets voor. Het stijgen zou ook prima te doen moeten zijn. Alleen met deze hoogte is het echt een heel ander verhaal. Martin gaat lekker. Ik heb er heel veel moeite mee. En al snel moet ik gaan zitten vanwege adem tekort. Ik ben echt aan het hijgen als een gekste. Dit is misschien wat mensen ervaren in een paniekaanval, maar dan nog met heel veel angst erbij. Gelukkig zakt mijn ademhaling ook weer als ik rust neem. Heel langzaam met erg veel pauzes loop ik de berg op. De gids blijft dicht bij mij, dat is fijn. Wel heel
Trots dat ik het gehaald heb! Martin was er al 20 minuten.
Helaas zitten we in de wolken en is het uitzicht beperkt. Naar beneden gaat weer voor mij makkelijk. 
Terug in het hotel gaan we lekker in het zonnetje zitten bijkomen. En doen we het de rest van de dag heel rustig aan.