Woensdag 22 juli Van la Fortuna naar Bijagua (Martin)

Daihatsu rules the road

We hebben hem al veel zien rijden, de Daihatsu Terios. En vanochtend wordt ons eigen exemplaar voorgereden bij onze lodge. We bewonderen de prachtige lijnen van dit 4W drive racemonster. De bestemming wordt Bijagua, een tip van Meta en Erik. Het is 2 uur rijden maar wij kiezen voor een andere, toeristische route. Zal waarschijnlijk wel iets langer duren dus.

Eerst gaan we naar de Volcan Arenal. We parkeren bij het Ranger Station. Voordat we de toegangskaartjes kunnen kopen, moeten we de auto eerst opnieuw parkeren met de neus naar voren. Dat is verplicht om veiligheidsredenen. Je weet nooit of de vulkaan wakker wordt en dan moet je snel wegwezen. We wandelen een route langs de as van de uitbarsting van 1968. Best een steile klim omhoog. Het landschap is zeer afwisselend en indrukwekkend. Weer beneden ziet Fijke een bord staan dat 5 km verderop een vlindertuin zit. Heel leuk maar beter van niet als we voor het donker in Bijagua willen zijn.

Via een slingerende weg rijden we langs het meer bij Arenal. Inderdaad een prachtige route. Op een prachtig plekje bij het meer, nemen we een korte pauze. Even verderop rijden we voorbij een bord dat er een Ceiba boom te zien is. De weg is smal en we moeten dus een geschikte plek vinden om te keren. Die plek komt al snel en we moeten er verplicht stoppen. Politiecontrole. Aardige agenten en als we in orde zijn bevonden, maken ze ruimte voor ons om te keren. De Ceiba boom is zo'n 500 jaar oud en prachtig. Was wel weer een hele klim om er te komen en ik begin mijn benen wel te voelen.

We zijn al een paar uur onderweg en er zou ergens een afslag moeten zijn waarmee een stuk af kunnen snijden. Voor de zekerheid toch de navigatie maar aangezet. Na een korte stop bij een German Bakery, bereiken we de afslag. Volgens de kaart een Costa Ricaanse B weg en dat blijkt te kloppen. We rijden15 km, soms stapvoets, over een smalle keienweg. De Daihatsu weert zich kranig en bij een stukje steil omhoog probeer ik de 4W drive uit. Het is inmiddels al laat aan het worden en het schiet niet echt op. Uiteindelijk bereiken we weer de gewone weg.

En dan gaat het gelukkig weer snel en komen we om kwart over vijf aan bij de Cataratas Bijagua Lodge. Alleen de laatste 2 km gaan weer over een keienweggetje.  Maar ja, Fijke wilde niet langs een drukke weg zitten en daar moet je wat voor over hebben. We worden ontvangen door een jongedame die eerst uitgebreid begint uit leggen welke tours we kunnen maken. Dan lopen we door een prachtige tuin. We kunnen kiezen tussen twee kamers. Fijke weet het niet zo maar voor mij is het wel duidelijk. Een heel mooi vrijstaand houten huisje. Ik vind de plek gelijk fantastisch! Middenin de natuur met een heel bijzondere energie. Ik voel de rust gewoon in mijn hele lijf komen.

Na het uitpakken van de spullen, drinken we een kopje thee. Dan naar het dorpje voor een eenvoudige doch voedzame en erg lekkere maaltijd in de plaatselijke Soda (= eenvoudig restaurant). Het was weer een geweldige dag!