Dinsdag 21 juli La Fortuna

Waterval-gekkenhuis?
De zon schijnt. Het is heel helder weer. De Arenal ( vulkaan) ligt er prachtig bij. Wij besluiten om gebruik te maken van het weer en lekker te gaan zonnen bij het zwembad. Heerlijk. We hebben het rijk alleen. We hebben deze plek geboekt, 2 km buiten het stadje aan een grindweggetje voor de stilte . De vorige plek was prachtig , maar lag wel langs de grote weg. We installeren ons bij het zwembad en dan .......aaaeeeennnnnngggggg, aaaaaee eeeennnnngggggg. Er gaat een man het gras maaien met een benzine motor. En er is hier heeeel veeeeel gras, dus dat gaat nog wel even duren.
Daar liggen we dan op ons paradijselijke plekje in de klere herrie. Ik baal, ik word boos. Gaan we weg, blijven we liggen? Maar nu schijnt de zon. Van de irritatie neemt de spanning natuurlijk alleen maar toe. Ik ga de Tibetanen doen. Derde keer deze vakantie. Heb ik echt nodig om mijn stijve spieren weer wat los te maken. Zwemmen. Mindfulness. Te beginnen dat ik boos mag zijn op het geluid. Martin kan er ook niet van lezen. Dan ga ik met mijn aandacht naar het geluid toe. Wat doet het in mijn lichaam? Mijn hoofd wordt er vol van, krijgt een druk. Spanning bij mijn borstkas. Gedachtes erover kan ik al meer los laten en dan heb ik er echt minder last van. Dat hij wat verder weg maait helpt ook. Gaaf hoor!
Martin ziet apen in de boom verder weg en gaat de verrekijker halen. Hele grote apen. Weer mooi en bijzonder om te zien aan je zwembadje.
Het was de bedoeling om even bij het zwembad te liggen, maar het is moeilijk om ervan los te komen. Martin gaat al eerder naar de schaduw. Ik laat mijn rug nog even beschijnen. Zo lekker die warmte.
Middags gaan we naar de waterval lopen. 2 km, maar wel vrij steil omhoog. Goed voor die luie lijven van ons. Het is een doodlopende weg, maar er komen veel auto's en zelfs bussen langs. Oh jeeh, dat wordt druk bij de waterval. Ze hebben er een heel circus van gemaakt met winkeltjes een restaurant en alles. Toch valt de drukte ons mee. Heel apart  zijn de houten leuningen van plastic. Ook de decoratieve schildpad is van plastic.
De waterval is prachtig. En we kunnen er ook nog zwemmen. Heerlijk. Het wordt weer een aardige klim omhoog vanuit de waterval. Martin is er 5 minuten eerder. Heeft hij geklokt haha. En dan weer terug naar het hotel. Naar beneden doen we het in de helft van de tijd. Onderweg nog even weer een pipa fria ( verse kokosnoot met kokoswater erin) scoren bij de kwispelende eend. Mijn dagelijkse drankje als dat even lukt. En dan hebben wij onze beweging wel weer gehad.
De avond blijkt toch dat ik te lang in de zon heb liggen bakken haha. Ik lijk aardig op een kreeft. Als ik nu maar niet levend gekookt wordt.